Pura vida & Cuba libre!

Pura Vida! Het is een mooie stralende dag wanneer ik in Puerto Viejo op de lokale bus sta te wachten om mijn reis naar Tortuguero te maken. In het volgende plaatsje zal ik worden opgewacht door een taxichauffeur die me vervolgens naar een haventje zal brengen vanwaar mijn boot zal gaan. Via email heb ik contact gehad met een lokale touroperater en volgens hem zou alles goed komen, dus daar hopen we dan maar op :-) En inderdaad, de taxichauffeur stond netjes op mij te wachten en bracht me naar het bootje. De boottocht duurde zo'n 3 uur, maar onderweg heb ik lekker kunnen slapen op de houten bankjes en werd ik af en toe wakker gemaakt voor een bezienswaardigheid als een voorbijzwemmende krokodil, grote groene leguanen of aan lianen hangende aapjes. Eenmaal aangekomen in Tortuguero zou het nog zo'n anderhalf uur duren voordat Eef er was. Dus backpack gedropt in het hostel om mij vervolgens te verwennen op een Caribische lunch aan het lokale voetbalveld. In vrijwel heel Centraal Amerika bestaat zo'n traditionele lunch uit kip met rijst en zwarte bonen saus, als je geluk hebt ligt er dan ook nog wat kool en een plakje tomaat aan de zijkant. Maar, desalniettemin is het eten mij tot dusver prima bevallen. Onder het eten door skype ik gezellig met Vanes en Nils en zodoende heb je toch nog leuk tafelgezelschap. En het leuke is dat je zelf kunt bepalen wanneer en waar je gezelschap van andere mensen wenst, wat dat betreft is dat skype echt een uitvinding, als je geen zin meer hebt om te praten zeg je gewoon dat de verbinding slecht is, haha, grapje natuurlijk. Nadat ik het laatste verdwaalde stukje komkommer van mijn bord heb gevist komt Eef aanlopen. Nu kan het feest beginnen! In de supermarkt om de hoek vinden we al gauw ons nieuwe favoriete drankje, Smirnoff green apple, yum yum, en 's avonds proosten we dan ook op ons vriendinnetje Esther die vandaag jarig is. De volgende morgen is het alweer vroeg dag, daar we een boottochtje door het Nationale Park gaan maken, hopend op het zien van brullende apen en in bomen kruipende sloths. Helaas komt het met bakken uit de hemel en al zitten we bewapend met poncho's en vol goede moed naar de bomen te turen, de beesten houden het even voor gezien.... Gelukkig klaart het na een tijdje toch nog op en worden we beloond met een verscheidenheid aan leguanen, meerdere soorten apen en een sloth. Einde van de middag gaan we met een gids nogmaals het nationale park bezoeken, maar ditmaal te voet. Met grote regenlaarzen, die we geleend hebben bij het hostel, stampen we door de plassen water langs straatjes van mieren die kleine blaadjes naar hun nesten vervoeren. Naast de mieren zien we enkel nog de slang en besluiten we na een uurtje onze weg terug te maken naar het hostel. Het is weer mooi geweest voor vandaag, we hebben ons portie natuur wel weer gehad. De volgende dag verplaatsen we ons naar la Fortuna, naast de Arenal vulkaan. Na wat kleine boodschapjes bereiden we onze eigen homecooked meal. We kunnen wel wat krachtvoer gebruiken, want de volgende dag maken we een hiketocht van zo'n vijf uur, in de stromende regen, regelrecht de vulkaan op. Klimmen, klauteren, door modderpoeltjes, laten we zeggen, knapper konden we er aan het eind niet uitzien.... De beloning zou een uitzicht zijn op een knalblauwe krater, maar helaas... De mist en regendamp deed onze verwachtingen niet tot leven komen. Wel was het een geweldige ervaring en hebben wij onszelf verzegeld als keiharde mudmasters. Onze reis vervolgd zich naar Monteverde, wederom een National Park, waar we in een heel gezellig hostel verblijven. De eigenaar geeft ons een gouden tip, want we blijken een goed weekend te hebben gekozen voor ons verblijf hier. Het is namelijk feest in het dorp! En dat betekent stierengevechten, salsa en een hele hoop gezelligheid. Dat moesten we zelf maar eens even bekijken.... Met de tuktuk worden we dan ook afgezet en weer opgehaald midden in de fiesta. Erg leuk om te zien hoe alle locals feesten en vooral hoe goed ze kunnen dansen! Maar het kan natuurlijk niet alleen maar feest zijn, er moet ook nog gewerkt worden! En hoe! In Monteverde National Park doen we een canopy tour en hangen we als Jane en Tarzan aan een draad boven de jungle, heel gaaf om op deze wijze de omgeving te verkennen. Na al dat geslinger is het tijd om de hanging bridges uit te proberen en bekijken we het park nogmaals ditmaal lopend over heen en weer bewegende bruggen. Wat gaan de weken snel, het is alweer tijd om richting de kust te gaan, uiteraard geen straf natuurlijk, maar de dagen gaan hard. Op naar Manuel Antonio! We zijn ook wel toe aan wat daagjes strandhangen :-) Wederom bezoeken we het naastgelegen National Park en ondervinden deze als 1 van de mooiste die we gezien hebben. Vele aapjes en sloths hangen boven ons in de bomen en op het prachtige zandstrand komen er zelfs wasbeertjes om de hoek kijken. Na een heerlijk dagje, duiken we voldaan ons bedje in. We gaan weer op pad, ditmaal richting Dominical, benoemd als het surfersparadise van Costa Rica. Het hostel dat we van te voren gereserveerd hebben ruilen we al snel in voor het eerste de beste resort dat in de tripadvisor lijst tevoorschijn komt. Voor ons geen bedbugs in de laatste dagen... Dominical stelt opzich vrij weinig voor en aangezien we tevens in het laagseizoen zitten, zijn er weinig mensen te bekennen. Ook het strand is niet zo mooi als dat we eerder hebben gezien. Een klein beetje spijt van het verlaten van Manuel Antonio hebben we wel, maar dat wordt al snel goedgemaakt als we tijdens een fikse regenbui onszelf vermaken met het spelen van een potje monopoly in gezelschap van 2 chocoladerepen, koekjes, chips en een lekkere kop thee. Ach je moet wat, als de weergoden het je niet gunnen. Ons laatste dagje aan de kust genieten we gelukkig met een zonnetje aan het zwembad en na een laatste glimp van een door een balboa slang gewurgde leguaan is het nu toch echt tijd om naar de hoofdstad af te reizen en een einde te maken aan deze mooie reis. In San Jose nemen Eef en ik 's nachts in ons luxe hotel afscheid van elkaar. Eef gaat nog lekker een paar daagjes shoppen in New York en voor mij staan er 3 weken Cuba op de planning. Het alleen reizen is nu niet meer van toepassing. Vanavond maak ik kennis met de 8 andere mensen die ook bij Shoestring deze reis hebben geboekt. Gelukkig ken ik er al 1, meneer Wouter Maas, dat kan alleen nog maar pret worden. Cuba libre!

Een paar uur voor de rest van de groep arriveer ik in ons hotel in Havana. Ik krijg een mooi ruim appartement toegewezen aan het zwembad. Zo, even bijkomen van de reis. Na een paar uur gewacht te hebben, komt dan ook eindelijk de groep aan. Tijd voor een welkomstdrankje! De volgende ochtend staat een stadswandeling op de planning. Ik sta nog rustig mijn haar te fohnen, tot ineens de telefoon gaat... 'Hola?!'. Het bleek de gids, of ik een idee had van de tijd...'Ja, het is 8 uur toch?' Helaas, die automatische tijdswisseling op mijn mobiel heeft niet helemaal uitgepakt volgens plan, inmiddels was het dus al 9 uur... Snel mijn spullen bij elkaar gepakt en naar de receptie gerend waar de gehele groep in de lobby op een bankje zat. Even wennen weer zo'n groepsreis waarbij je rekening moet houden met anderen. Snel een sandwich weten te bemachtigen bij het ontbijtbuffet en daarna hop de bus in. Het is een mooie, zonnige dag in Havana en de stad is werkelijk prachtig. Overal pleintjes met gekleurde gebouwen, zingende mensen en hier en daar mensen in kledij waarmee je, uiteraard voor geld, op de foto kunt. De dag sluiten we af met een cocktailtje, of twee. In ieder geval 1 cuba libre teveel, want de volgende ochtend slaap ik door 2 wekkers heen en word ik rond de klok van 10 uur eens wakker. Goh, de tweede dag stadstour zou om 9 uur vertrekken, helaas gemist. Via Wouter krijg ik per sms te horen dat ook Martijn, een jongen uit de groep zich verslapen heeft. Na een snelle douche klop ik dan ook aan op de deur van zijn hotelkamer, de man komt na 5 minuten aangewaggeld, hij wordt net wakker. Via de sms, want internet kennen ze in Cuba nog niet, spreek ik met Wouter af waar we de rest van de groep kunnen ontmoeten. Zo gezegd, zo gedaan, Martijn en ik stappen in de taxi en kunnen toch nog aansluiten bij de rest van de groep. De rest van de dag hebben we het zwaar, maar het is alsnog genieten terwijl we door de smalle straten van Havana struinen en een bezoek brengen aan het Revolutie museum. Aan het eind van de dag duiken we nog even het zwembad in, de volgende dag is het alweer tijd voor een nieuwe Cubaanse bestemming. Op naar Vinales! Onderweg bezoeken we een orchideentuin, maar helaas staan er weinig orchideeen in bloei op het moment. Wel beklimmen we een nabijgelegen berg, welke op de top een prachtig uitzicht geeft over het omliggende natuurgebied. Vervolgens rijden we door naar Cueva de los Portales, waar Che Guevara zijn schuilplaats had. Je ziet zelfs nog een soort keukenblok staan. Vinales is erg mooi, het landschap bestaat in het juiste seizoen voornamelijk uit tabaksplantages, helaas is dat niet dit seizoen. We maken hier een wandeling door de natuur en bezoeken een tabaksplantage. De tabaksboer laat ons zien hoe je een sigaar rolt en ook ik mag het proberen, zodoende heb ik mijn eigen gerolde Cubaanse sigaar in the pocket! Hier dopen ze de sigaar voorafgaand in de honing om zodoende een zoete smaak te krijgen tijdens het roken, erg origineel! 's Avonds eten we een koningsmaal bij restaurant Rosa in dezelfde straat als ons hotel. Het is eigenlijk een klein huis, geheel in de kleur roze, met nepbloemen en kitchlampen erbij. Als je in Cuba uit eten gaat bij een paladar, ofwel een casa, eet je bij de mensen thuis. Op tafel komen verschillende gerechten als kip, kreeft, garnalen, varkensvlees, salade, rijst, bonensaus en veelal vers fruit. Je betaald een vast bedrag , zo'n 12 CUC, dat neerkomt op zo'n 10 euro, en mag eten zoveel je wilt. De kreeft en de garnalen zijn werkelijk heerlijk en als megavers. Naast het eten moet er natuurlijk ook nog gedronken worden en de verse vruchtensapjes smaken mij dan ook erg goed!

Onze reis vervolgd zich naar Cienfuegos, waar we in het tot nu toe mooiste hotel van deze reis verblijven. Het zogeheten Casa Verde, ofwel; het groene huis. Ik krijg een kamer op de bovenverdieping en mijn badkamer is als een balzaal en rond gebouwd, welke het doet lijken alsof ik in een torentje zit. Na een wandeling door het stadje en een heerlijke maaltijd, slaap ik dan ook als een waar prinsesje op mijn torenkamertje. Helaas is het maar van korte duur, want de volgende ochtend vertrekken we alweer. Ditmaal richting Trinidad. Een stad, die naar mijn mening een zeer positieve vibe heeft, de straten bestaan allen uit talrijke gekleurde huisjes, mooie kerkjes en de mensen zijn zeer vriendelijk. We slapen hier in casas particulares, oftewel bij Jesus en zijn vrouw en kinderen thuis. Al snel ontdekken we een klein tapastentje waar het eten subliem is, de service perfect en de cocktails heerlijk. In Trinidad kun je makkelijk een weekje toefen, het heeft een bepaalde charme die rust uitstraalt en waar je simpelweg vrolijk van word. Naast een leuk stadje is er vlakbij ook een mooi natuurgebied met een waterval, waar ik samen met Wouter en Martijn per taxi word heengebracht, we maken een mooie wandeling over rotspartijen en bruggetjes, langs verschillende waterpools om uiteindelijk een verfrissende duik te nemen bij de waterval, waar zich tevens een grote grot bevindt. 's Avonds eten we op het dakterras bij een restaurant dat uitzicht geeft over de stad, overal rode daken en kleine lichtjes. Wat een gezelligheid! Na het eten gaan we naar Casa de Musica, waar mensen op een grote stenen trap meedansen op het ritme van de Cubaanse band. Overal dansen mensen en als je niet uitkijkt word je zelf ook ten dans gevraagd... Nou, mij niet gezien! Aan mijn lijf geen polonaise! Haha! De overige dames uit onze groep houden er wel van en staan met zwetend voorhoofd op de dansvloer, erg leuk om te zien. Na veel gelach en geklap besluiten we naar een discotheek te gaan op 10 minuten loopafstand. De discotheek is gebouwd in een grot, heel vet om te zien. Hier durf ik wel een dansje te wagen :-) Helaas, Trinidad zit er alweer op, morgen gaan we opweg naar Camaguey, maar daarover meer als ik weer internet heb, want dat is in Cuba schaars!